تاریخچه آهنگ داخل آسانسور
ایده استفاده از موزیک در داخل کابین آسانسور به دهه ۱۹۲۰ میلادی باز می گردد؛ در آن زمان استفاده از اسانسور در برج های سر به فلک کشیده امریکا رایج شده بود و با توجه به سرعت پایین آسانسورها و ارتفاع زیاد ساختمان ها، افرادی که قصد داشتند به طبقات بالاتر بروند، مدت زمان نسبتاً زیادی را در داخل آسانسور سپری می کردند، از این رو ایده استفاده از آهنگ داخل آسانسور یا موزیک پس زمینه به ذهن سازندگان آسانسور خطور کرد و تا به امروز از آن استفاده می شود.
ویژگی های آهنگ داخل آسانسور
اهنگ داخل آسانسور باید از سطح نفوذ پایینی برخوردار باشد، مانند استفاده از یک ساز سبک در ساخت آن، هم چنین در آهنگ داخل آسانسور نباید صداهای متناقض یا نت هایی که مثلاً در موسیقی راک پیدا می شود، به گوش برسد.
آهنگ داخل آسانسور باید با توجه به مکانی که آسانسور در آن جا نصب شده است، انتخاب شود. به عنوان مثال آهنگ داخل آسانسور در یک ساختمان پزشکان، باید با یک هتل متفاوت باشد.
از پخش تبلیغات در داخل کابین آسانسور خودداری کنید زیرا با هدف شما از پخش آهنگ در داخل آسانسور که فراهم کردن آرامش خیال مسافران است، دور می شوید.
اگر از هویت و نوع کار و علایق افرادی که با آسانسور بین طبقات جا به جا می شوند، مطلع نیستید، بهتر است از موسیقی های آرام و عام پسند استفاده کنید
استفاده از صدای بلند: میزان صدا را کم نگه دارید. موسیقی بلند، حتی موسیقی آرامش بخش، مکالمه مسافران را قطع می کند.
استفاده از موسیقی خاص: در ایام تعطیلات، از موسیقی عامه پسند استفاده کنید و از استفاده از مضامین خاص مذهبی خودداری کنید تا موجب رنجش مسافران نشوید.
استفاده از موسیقی های به روز: از موسیقی کلاسیک استفاده کنید. البته اگرچه انتخاب موسیقی به علایق اکثریت افرادی که از آسانسور استفاده می کنند، بستگی دارد ولی موسیقی کلاسیک از آن دست آهنگ های پس زمینه است که می تواند همگان را تا حدودی راضی نگه دارد.
استفاده از موسیقی به عنوان یک عامل بازدارنده حمله های عصبی و یک فاکتور اساسی برای فائق آمدن بر ترس بر هیچ کس پوشیده نیست، از این رو مدت هاست که از آهنگ در آسانسورها استفاده می شود چراکه علاوه بر افزایش حس آرامش و ایجاد سرگرمی، باعث می شود افرادی که از بودن در مکان های در بسته هراس دارند، سفر راحت تری را در بین طبقات یک ساختمان تجربه کنند.